آنچه «آرتیمان» را از محیط پیرامونش متمایز می‌کند، نگاه روزآمد و متفاوت معمار آن به جزئیات در سبک زندگی ایرانی بوده است. همان‌طور که از نام ترکیبی آن برمی‌آید، خودِ پروژه نیز تلفیقی از هنر معماری مدرن و سلیقه و ذائقه‌ی ایران دیروز است. هر آنچه نیاز کاربر ایرانی بوده و هست در این ساختمان مهیا شده تا وجه تمایز آن، صرفاً نام ایرانی‌اش نباشد؛

آرتیمان ترکیبی‌ست از دو واژه‌ی «آرتی» و «مان».

«آرتی» به‌معنای پاک و مقدس و «مان» به‌معنای تفکر و اندیشه (اندیشه‌ی مقدس، تفکر پاک).

روایت دیگری از آرتیمان در اوستا آمده است که آن را به‌معنای پندار نیک دانسته‌اند؛ نخستین بخش از شعار سه‌گانه‌ی زرتشت که می‌گوید: پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک.

در منابعی دیگر نیز نقل است که آرتیمان نام نخستین سنگ‌تراش پاسارگاد بوده است.

هر چه هست، در نهایت، همه بر این متفق‌القول‌اند که «آرتیمان» نامی پارسی و برگرفته از تاریخ کهن ایران‌زمین است؛ که امروز بر تارک ساختمانی مدرن، منحصربه‌فرد و از جنس امروز نشسته است.